فیلمی که داستانش فردای تاریخ استقلال ایالات متحده آمریکا، در روز 5 جولای آغاز میشود...
نیک (بن افلک) و ایمی (رزاموند پایک) یک زندگی زناشویی پرمخاطره. این چیزی است که فیلم به ما نشان میدهد . در دو سطح از روایت و شکل . در بخش اول که 66 دقیقه است با یک ملودرام جنایی طرف هستیم . زن (ایمی) گمشده و شوهرش (نیک) متهم اصلی بنطر میرسد . فیلم شیطنت میکند و ظن و گمان را نسبت به مرد در تماشاگر زیاد میکند و موازی با آن با نوشته های زن ، ایمی باهوش و احترام برانگیز و شکننده را به قلب تماشاگر نزدیک میکند.
فینچر در این قسمت اولیه فیلم همانند فیلم های قبل خود عمل کرده از این دست آغاز و ادامه ها میشود به فیلم dark knight rises اشاره کرد که مخاطب تا اواخره فیلم ذهنش سمت مشکوک یا مظنون بودن میراندا هم نمیرود با اینکه در جایی از فیلم مستقیم به این امر اشاره میشود .
در بخش دوم و با چرخش ناگهانی داستان کل قضاوت تماشاگر با چالش مواجه میشود و شخصیت ها در داستان حضور و معنای دیگری پیدا میکنند.
داستان زوج عجیب نیک و ایمی میتواند بد فهمیده شود. همدلی ساده انگارانه بر مبنای همذات پنداری شخصی با هریک از دو کاراکتر اصلی، به کل کانون پیچیده و متناقض این رابطه را نادیده میگیرد و معانی دیگری به فیلم تحمیل میکند (ولادیمر ناباکوف _ نویسنده و منتقد _ سال ها پیش گفته بود همدلی با شخصیت های یک داستان صرفن به دلیل تشابهات شخصیتی و احساسات مشابه ، از پیش پا افتاده ترین شکل های همذات پنداری است) صحبت سر این نیست که حق با مرد است یا زن. که آیا :.8(ن مریض حق دارد چنین رفتاری با مرد ساده دل داشته باشد؟
فارغ از نگاه های جنسیتی ارزش گذارانه شخصی و اجتماعی باید این فیلم را دید . تقلیل دادن التهاب متناقض فیلم است اگر آن را ضد زن یا ضد خانواده یا ضد ازدواج بدانیم .داستان فریکی gone girl مثل هر فیکشن هیجان انگیز دیگری به دنبال سرگرم کردن مخاطب با پیچ ها غافلگیری های غیر قابل پیش بینی است . به شکل فیلمیک و بر مبنای تاریخ سینما . همانطور که فینچر در زودیاک ، آلن جی پاکولا در همهی مردان رییس جمهور را در میزانسن و هوای پارانویایی شوم مدنظر داشت و در social network (فینچر) یا در there will be blood (پل تامس اندرسون) و البته سرآمد سریال های از این دست، Breaking Bad .
در اواسط فیلم در زمانی که ایمی میخواهد رستگاری خویش را جشن بگیرد بلا سرش میاید...
در غالب فیلمها بعد از همچین شکستی در اوج پیروزی از کارگردان انتظار میرود که در اوج قهرمان را حذف کند ولی فینچر با زیرکی روحی دوباره در قهرمان بی بدیل خود (ایمی) دمید.
اینجا ایمی تصمیم میگیرد از نقشه ای دیگر استفاده کند (آقای کالینگز)...
- نیمه ی پر یا خالی
ازدواج و رسانه ها. میتوانند به اشتباه فیلم را در نظر مخاطب جور دیگری معنی کنند. فیلم روی هر دو موضوع تاکید دارد و البته زیاده روی اش در جاهایی پذیرفتنی نیست. یعنی برای چنین فیلمی معمولی جلوه میکند. کارکرد رسانه ها به عنوان عنصر فضاساز و پیش برنده داستان ، قرار است طعنه ی نگاه خشن و بدبین فیلم به ازدواج را چندین برابر کند و طبعن آن را تلخ تر . پس کنایه انتهایی فیلم میشود صحنه ای در تلویزیون که زوج اعلام میکنند قرار است بچه دار شوند؛ جنایت دیگری در حال وقوع است...
- هنر دوم
به تدوین فیلم های متاخر فینچر کمتر اشاره شده است. شکل خاصی که فیلم ها دسته بندی میشوند. کل social network انگار یک سکانس بود که از انبوهی از پلان تشکیل شده است.
در همین gone girl و به شیوه ای جالب ، داستانی که در فیلمنامه خیلی باحوصله و صبر در حال روایت شدن است در اجرا واحدهای تصویری اش بیشتر میشوند و تایم زمانی آنها کوتاه تر، انگار که فیلم را فشرده کرده باشند و این حسی است که فیلم در ناخودآگاه تماشاگر انباشته میکند و با هیجانات و بحران هایی که در طول داستان نمایش میدهد آن را متورم سازد.
در تدوین فیلم ، تکنیکی که برای جدا کردن و اتصال هرکدام از بسته ها مورده استفاده قرار گرفته "فید" است. فیدهای سریع و کوتاه . فیدهایی که در حکم نفس گیری ای کوتاه در این هارمونی تدوینی است . تا صحنه ی قتل پاتریک هریس که فوران انرژی فاسد انباشته شده تا آن لحظه ی فیلم است.
Gone girl را سال ها بعد در مرور تاریخ سینما اینگونه به خاطر آورد، فیلمی که داستانش فردای روز استقلال ایالات متحده آمریکا، در روز 5 جولای آغاز میشود
- ۹۳/۱۰/۰۸